ناامیدی در هر ارتباطی وجود دارد. هر همسری با فقدان هایی روبرو می شود که با آن چه می خواهد فرق دارد این درد و رنج اغلب ارتباط را در بر می گیرد و شما را برمی‌انگیزاند چه کاری انجام دهید که همسر یا خودتان را تغییر دهید اما گاهی، علی رغم همه تلاش هایتان که در گذشته کرده اید، ارتباط شما همچنان دردناک و مایوس کننده باقی می ماند. چطور با این شرایط کنار می‌آید؟ و چطور آرامش کسب می کنید و با آن همراه می شوید؟
پاسخ این است که وقتی نمی توانید همسرتان را تغییر دهید و دلایل خوبی هم برای ترک اون ندارید، تنها راه پذیرش است. به جای تغییر همسرتان بر تغییر کسی که اختیارش را در دست دارید تمرکز کنید، یعنی خودتان.
البته منظور تسلیم نیست بلکه پذیرش فرایندی فعال است که می‌تواند کشمکش را به زندگی با معنا تبدیل کند. روش درمانی جدید و فوق العاده ای به نام پذیرش و تعهددرمانی وجود دارد که مبتنی بر پذیرش و تعهد برای مشکلات مربوط به خشم، اضطراب، افسردگی، درد مزمن، سوء مصرف مواد مخدر و مجموعه‌ای از دیگر مشکلات می باشد.
طالعات متعدد نشان داده است که برای که برای غلبه بر واکنش های آسیب زا در برابر تجربه های دردناک زندگی، این روش سودمند است.
فهوم اصلی پذیرش و تعهددرمانی این است که بیاموزید در حالی که کارهایی را انجام می دهید که به راستی برای شما ارزشمند است، آنچه را که باعث آزارتان می شود احساس کنید. وقتی تلاش کنید که درد و رنج را احساس نکنید، (با عصبانی بودن یا تلاش برای مجبور کردن دیگران به تغییر) اختیار زندگی از دستتان خارج می شود. دلیل ساده برای این موضوع وجود دارد. به جای عمل متعهدانه به سوی اهدافی که به هیچ وجه قابل دستیابی نیست، گرفتار تلاش‌های بی‌وقفه در جهت اجتناب از آنها می شوید. این روش درمانی در واقع فرآیندی گام به گام برای همراه شدن با دعای آرامش است. یعنی آنچه را نمی توانی تغییر دهی بپذیرید، در حالی که شجاعانه آنچه را می‌توانید تغییر می دهید.
ذیرش و تعهد درمانی به شما آموزش میدهد که افکار و احساساتتان را بپذیرید (هر قدر هم دردناک باشد). مسیر های جدید ارزشمندی را برای زندگی تان انتخاب کنید و به اقدامی متعهدانه دست بزنید.
برای شروع این شیوه درمانی بر روی ۵ مرحله اساسی تمرکز کنید:
الف- فهرستی از همه تلاش‌هایی که برای تغییر همسرتان داشته اید و سودمند واقع نشده است تهیه کنید.
ب- اهداف ارزشمندتان را شناسایی کنید (برای ارتباط و دیگر حیطه های زندگی تان).
ج- موانع را که در مسیر اهداف تان وجود دارد شناسایی کنید ( افکار قضاوتی، احساسات دردناک، الگوهای اجتنابی)
د- برای غلبه بر این موانع بیاموزید که از مهارت‌هایی همچون هوشیاری ذهنی، آرام سازی ذهن و کارآمد بودن استفاده کنید.
ه- به برنامه ای عملی متعهد شوید که بر طبق آن در پی تغییر ارتباطتان نباشید، بلکه زندگی ارزشمندتان را مدنظر قرار دهید.
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
رعایت ادب در مورد غریبه ها ممکن است دشوار باشد. اما ادب به خرج دادن در مورد نزدیکترین افراد زندگی مان می تواند امتحان واقعی عشق باشد.
حتی روابط با دوستان، همسر، یا اعضای خانواده باید رعایت مواردی از آداب نزاکت را شامل شود.
ما در اینجا برخی از آداب نزاکتی را در مورد هر رابطه نزدیکی مطرح می کنیم:
۱- هرگز از طرف یکدیگر حرف نزنید و اگر در مورد مخاطب شما سوالی پرسیده شد پاسخ دهید: "از خودش بپرسید. من نمی توانم از طرف او حرف بزنم" و یا "خوشحال می شوم از او بپرسید و به من هم بگویید". وقتی از طرف کسی حرف میزنید به فردیت او لطمه میزنید.
۲- با دقت به حرف یکدیگر گوش کنید. با دقت گوش دادن می تواند احساس طرف مقابل را هم درک کرد. برای کسب این هدف تنها حرفش را قطع نمی کنیم بلکه برای درک بهتر افکار و احساسات او پرسشهایی می پرسیم. در حقیقت روی درک کردن تمرکز می‌کنیم، نه روی قضاوت کردن. وقتی حرف همدیگر را می فهمیم می توانیم مشکل را حل کنیم. از جر و بحث کردن خودداری کنیم زیرا مودبانه نیست.
۳- چیزی را که می خواهید درخواست کنید. طرف مقابل شما استعداد فکرخوانی ندارد. اگر شخص مقابل قبول کرد و آن را انجام داد نشانگر عشق است. اما او مجبور نیست تمام درخواست های شما را انجام دهد. پس آن را به عنوان هدیه بپذیرید.
۴- وقتی با هم کشمکش دارید روی یافتن راه حل تمرکز کنید نه روی برنده شدن. وقتی یک نفر بازنده باشد، ارتباط با یک بازنده اصلاً جالب نیست. حل کشمکش ها مستلزم احترام گذاشتن به عقاید یکدیگر و به دنبال راه‌حل گشتن است و این نشانگر عشق و محبت به یکدیگر است.
۵- درخواست کنید. طلبکارانه نباشید متوقع بودن و طلبکار بودن یعنی تحت کنترل کسی دیگر باشیم، اما درخواست صادقانه را می‌پذیریم.
۶- پیش از اینکه درخواست تغییر بکنید از طرف مقابل تان دو، سه مورد تعریف کنید. او احساس می کند که مورد احترام و مهر و محبت است و درخواست صادقانه را بهتر می تواند بپذیرد.
۷- وقتی به اشتباه اعتراف شد و بخشوده شد دیگر هرگز آن را مطرح نکنید. اشتباهات و خطاها را نمی‌توان حذف کرد، اما می‌توان آنها را بخشید. وقتی بخشوده شوند دیگر نیازی به دوباره مطرح کردن آنها نیست.
اینها آداب نزاکتی هستند و روابط ما را بسیار غنی تر خواهند کرد. اگر یاد بگیریم که در داخل واحد خانواده با ادب با یکدیگر رفتار کنیم به احتمال قوی در خارج خانواده هم با ادب رفتار خواهیم کرد. در واقع ادب از خانه شروع می شود پس بکوشیم از این نقطه آغاز کنیم.
مطب مشاوره نیاوران
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
در عصر ما، شمار فزاینده‌ای از مردم از فشار عصبی شکایت می‌کنند. ما نگران شغل، خانواده، وضع مالی، دوستان و بسیاری از چالش‌ها و مسائل زندگی خود هستیم.
برای بعضی ما فشار عصبی معنای جسمانی دارد. این اشخاص از نفس تنگی، عرق کردن کف دست، تند شدن ضربان قلب، خستگی و فرسودگی شکایت می کند. مشکلات قلبی، عفونت‌ها، زخم معده و حتی سرطان هم با فشار عصبی در رابطه است.
بعضی ها نیز فشار عصبی را به صورت امری عاطفی و هیجانی تجربه می کنند که می تواند دامنه ای از نگرانی تا وحشت زدگی داشته باشد. احساس یأس و ناامیدی هم ممکن است با فشار عصبی در ارتباط باشد و در نهایت فشار عصبی می تواند توانمندی‌های حافظه ما را تضعیف کند و اگر به حال خود رها شود، پیر شدن مغز را تسریع می بخشد و در بلندمدت عملکرد جسم را هم مختل می سازد و از طول عمر انسان می‌کاهد. روی توانایی یادگیری و به یاد آوردن اطلاعات دریافتی تاثیر منفی دارد و اشخاصی که مدتی طولانی وضعیت پرتنشی را تجربه می کنند به دنبال این تنش، حتی تا دهه‌های بعد مشکلات حافظه ای را با خود یدک می کشند.
بررسی‌های اخیر نشان میدهد که فشار عصبی دستگاه ایمنی را ضعیف میکند و اشخاص را در معرض خطر بیماری بیشتر قرار میدهد و پیری زودرس را سبب می گردد. مبارزه با افکار خشمگینانه به سلامتی جسمانی و ذهنی کمک میکند. فرونشاندن بیش از اندازه خشم ممکن است فشار خون را افزایش دهد. در حقیقت اگر ابراز خشم ملایم باشد و در حدفاصل خشم شدید و خونسردی کامل قرار بگیرد از هر وضعیت دیگری سالم‌تر است. به نظر می‌رسد که خشم اگر به اندازه و ملایم ابراز شود، از مغز حمایت بیشتری به عمل می‌آورد.
خشم ممکن است با تنش در ارتباط باشد یا نباشد، اما به هر حال با اندوه در رابطه است. شاید بتوان گفت که افسردگی و اندوه، همان خشم به درون رفته است.
برای کاستن از فشار عصبی باید:
الف - خواب خوب داشته باشید.
ب - تمرینات جسمانی شامل ورزش شنا و ایروبیک داشته باشید.
ج - به صورت روزانه و مستمر تمرینات ذهنی شامل یوگا، مدیتیشن، هیپنوتیزم، سفت کردن و رها ساختن عضلات داشته باشید.
د - به کارهای همزمان "نه" بگویید. سعی کنید در هر لحظه تنها به یک موضوع بیندیشید و روی یک کار تمرکز کنید.
ه - روان‌درمانی و گفتگو با یک مشاور شایسته و توانمند.
و - از شرایط تنش زا دور باشیم و فاصله بگیرید.
ن - تفریح و استراحت در زندگیمان منظور کنید.
ی - از ماساژ و طب سوزنی بهره‌مند شوید.
مطب مشاوره نیاوران
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
ما را در اینستاگرام دنبال کنید:
به طور حتم پاسخ همه ی زوجین به این سوال یکسان نیست،چرا که تجربه هرکس از زندگی زناشویی متفاوت است.زن و شوهرهایی هستند که به قول معروف،جان شان برای یکدیگر در می آید و زن و شوهرهایی هم هستند که چشم دیدن یکدیگر را ندارند.این که کدام گروه از زن و شوهرها بیشترند؟واقعیت این است که چنین سوالی را نمی توان پاسخ داد و نیاز به تحقیقی جامع دارد.اما در هر حال کم نیستند زن و شوهرهایی که علیرغم فلسفه ی اساسی ازدواج،مایه ی رنج و عذاب یکدیگرند.ملاحظات اخلاقی و فرهنگی در جامعه ی ایرانی از قبیل:مکروه شمرده شدن طلاق و عوارض منفی طلاق به خصوص برای زن ها،بیشتر زوجین را به ادامه ی زندگی مشترک وا می دارد و چه بسا به خاطر سرنوشت بچه هایشان ،ترس از آبروریزی و عواقب طلاق،فشار اطرافیان،افزایش سن و سال،باورهای سنتی و دلایل مشابه،رنج و عذاب تحمل یکدیگر را به جان می خرند و به زندگی زناشویی مشقت بار ادامه میدهند.این نکته را بدانید:اگر زن و شوهری بلد نیستید،زن و شوهری را زیر سوال نبرید،بلکه به خودتان ایراد بگیرید.فلسفه ی اساسی ازدواج آرامش است.اگر ما به این آرامش نمی رسیم مشکل را در خود جست و جو کنیم نه در ازدواج و زندگی زناشویی در واقع باید بدانیم که هدف غایی و فلسفه ی اصلی ازدواج،آرامش است.دور شدن از این هدف به چه دلیل است و چرا زن وشوهری مایه ی رنج و عذاب میشود:1-زن و شوهری را فدای روابط دیگر می کنیم.چند در صد از مشکلات زناشویی،به خاطر اختلافات و دخالت های خانوادگی است.اگر کسی فرزند خوبی برای پدر و مادرش بوده،به جای خود،ولی وقتی همین فرد ازدواج کرد و پذیرفت که با کسی زندگی مشترک داشته باشد،باید تلاش خود را بر حفظ زندگی زناشویی متمرکز سازد،اختلاف نظرها و سلیقه های خانواده های طرفین به هر اندازه هم که زیاد باشد با اصرار زن و شوهر به زن وشوهری و حفظ این حریم،به تدریج رنگ می بازد.ولی اگر زن و شوهر هم بخواهند به طرفداری از خانواده ی خود،مقابل و رودرروی هم بایستند،نتیجه ی نهایی چیزی غیر از رنج و عذاب برای یکدیگر نخواهد بود.از زاویه ی دیگر هم به این موضوع نگاه کنیم،یک مشکل عمده ی زن و شوهرهای امروزی این است که بسیار بیشتر از زن وشوهری،به پدر و مادر بودن بها میدهند و کمتر برای شناخت و تفاهم با همدیگر وقت صرف می کنند.2-یک جانبه نگری و نگاه حق به جانب نیز جزء ویژگی فرهنگی ایرانی است.یک دلیل عمده در عدم توانایی ما برای برقراری ارتباط مناسب و منطقی با همسر و فرزندان همین است که به مسائل یک طرفه نگاه می کنیم.پایان راه یک جانبه گری و خود مداری،چیزی جز رنج و عذاب در روابط نیست.3-با آداب و اصول روابط انسانی نیز کمتر آشنایی داریم:مثلا احترام به یکدیگر یعنی چه؟چگونه با هم گفت و گو کنیم؟چگونه به حل اختلاف بپردازیم؟چگونه حرف های یکدیگر را گوش کنیم؟چگونه نگاه منطقی به زندگی داشته باشیم.چگونه یکدیگر را شاد کنیم؟چگونه لحظات خوب و خاطره انگیزی را برای یکدیگر به ارمغان آوریم؟می توان گفت:اصلاح تدریجی رفتارها،مدارا،احترام به شان انسانی و پذیرش یکدیگر ،عادت به گوش دادن و شنونده ی خوب بودن،پیش بینی و کنترل احساسات و هیجانات،کمک به تعالی و رشد همدیگر،مواردی هستند که باید خانواده ها برای آموزش آن ها وقت صرف کنند.4-انتخاب نادرست شریک زندگی،فاصله ی طبقاتی و فرهنگی ،فاصله ی سنی،اختلالات شخصیتی،توقعات و انتظارات نابجا،مشکلات اخلاقی،بی قیدی و تنوع طلبی،ابهام در فلسفه ی زندگی و سایر موارد دیگر می تواند زندگی را به کام یکدیگر تلخ کند.پس باید بکوشیم برای یک زندگی پر آرامش به دنبال ارزیابی و شناخت علل و عواملی باشیم که رنج و عذاب را در زندگی مشترک از بین ببریم.
مطب مشاوره نیاوران
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
دو ترس بزرگی که انسان ها در روابط میان فردی به ویژه در روابط خصوصی و صمیمانه دارند ترس از محصور شدن (کنترل شدن توسط هر شخص دیگری ) و ترس از طرد و رهان شدن است و برای غلبه بر این ترس ها،بزرگ ترین خواسته های انسان نیاز به پیوند و در مقابل نیاز برای فضا داشتن و فردیت است.این شوخی بزرگ هستی است! چیزی که راه انداز مشکلات است!و به همین ترتیب ارتباط زن و شوهر این موضوع همگانی هستی را تا انتها ادامه می دهد.افراد با صفات خود شیفته نیز هر دوی این ترس ها را تا انتهای روابط با افراد مهم زندگی شان دارند،به عبارتی،اشتیاق برای نزدیکی و همزمان ترس از آن.
زمانی که افراد خود شیفته بالغ میشوند،به این اعتقاد نا معقول پناه می برند که شخصی که آنها به عنوان شریک زندگی انتخاب کرده اند عشق کامل را برای آنها به ارمغان خواهد آورد و همه آسیب ها و تحقیرهای گذشته در زندگی شان را جبران خواهد کرد.افراد با صفات خود شیفته ی شدید آرزوی عشق ایده آل را برای تسکین احساس شکننده ی خود دارند.این آرزو برای بدست آوردن عشق بی قید و شرط،نیاز حل نشده ی باقی مانده از دوران کودکی است.در ذهن افراد خود شیفته،روز به روز شکافی بین عشق ایده آل و واقعی با شریک زندگی شان به وجود می آید.آنها آرزوی همزیستی با عشق ایده آل شده برای استوار کردن خود دارند،اما ترس این را دارند که توسط شریک زندگی شان آسیب ببینند و به دنبال پناهگاهی هستند که در آن به عنوان مرد یا زن خوب به نظر برسند و سعی می کنند تا تایید و تصدیق دیگران را به دست آورند.هنگامی که این به راحتی میسر نمی شود،احساس زخمی شدن،صدمه دیدن و مورد حمله قرار گرفتن می کنند.اعضای خانواده یاد می گیرند که از مقابله با آنها درباره ی رفتارشان عقب نشینی کرده و از «صدمه زدن به احساسات آنها» خودداری کنند.بدون اینکه کسی ترمز رفتار ناسالم و توهین آمیز آنها را بکشد،آنها می توانند تبدیل به فردی ظالم و ستمگر شوند.
توجه طلبی و به دنبال تایید بودن مداوم،آنها را در موقعیت مخاطره آمیز نیاز همیشگی به چیزی از کس دیگری قرار میدهد.همیشه حق را به خودشان میدهند و دیگران را در اشتباه می بینند.به ندرت کاستی های موجود در خودشان را می پذیرند.آسیب پذیری در عزت نفس،این افراد را نسبت به انتقاد یا شکست،خیلی حساس می کند.انتقاد از آنان،سبب دل آزاری،احساس حقارت،کم ارزشی،تهی بودن و پوچی در آنان می شود.اینان در برابر توهین،غضب یا هجوم متقابل و گستاخی نشان میدهند که بیشتر وقت ها چنین تجربه هایی به انزوای اجتماعی و یا تحقیر می انجامد.رابطه ها و عملکرد این اشخاص بیشتر مواقع،با مشکل رو به رو میشود.هیچگونه قوانینی را شامل حال خود نمی بینند و زمانی که گرفتار میشوند،احساس ندامت نمی کنند.با این حال برای هر ناسازگاری آشفته و مضطرب میشوند و از شکننده بودن عزت نفس خود رنج می برند.دروغ گفتن و تحریف واقعیت ،برای دست انداختن و مسخره کردن دیگران،در نظر گرفته میشود.آنها برای رنجی که به فرد دیگری تحمیل کردند،احساس گناه و پشیمانی ندارند و به محض اینکه از رفتارشان تبرئه نشوند خشمگین میشوند.
مطب مشاوره نیاوران
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
ما را در اینستاگرام دنبال کنید:
https://www.instagram.com/tehranmoshaver