شخصیت ما در بزرگسالی ، انعکاس دوران کودکی ما است

شخصیت ما در دوران کودکی شکل می گیرد چیزی که اکنون هستیم نتیجه چیزی است که در گذشته بوده ایم .

روش زندگی کنونی ما ، نوع تفکر و عمل ما ، طرز تلقی کلی به زندگی ما ، نتایج شرایط بی شماری هستند که به گذشته و به دوران کودکی ما مربوط هستند . آیا ما خودمان در مورد همه این شرایطی که ما را آنچه که هم اکنون هستیم پدید آورده اند مسئول می باشیم ؟ البته ، خیر .

همه ما ، ابتدا به وسیله خلق و خوی فردی خودمان و سپس به وسیله محیطی که در آن زندگی می کنیم همچون خانواده ، مدرسه و اجتماع تحت تاثیر می باشیم . احساس آسایش خاطر و یا عدم اطمینان در دوران کودکی ، انعکاسات قابل ملاحظه ای در دوران بلوغ دارند .

بدیهی است که یک کودک تنها هرگز همانند کودکی که دارای خواهر و برادر است ، عکس العمل نشان نخواهد داد .

کودکی که والدینش همواره در بحث و جدالند همان زاویه دیدی را که یک کودک دارای خانواده سازگار و متناسب به زندگی دارد نخواهند داشت . این نیز روشن است که کودکی که قادر به انجام تکالیف در یک جو با صلح و آرامش است ، سیستم عصبی درستی خواهد داشت تا کودکی که در محیطی پر سر و صدا ، در گوشه ای از میز آشپزخانه تحت اجبار و تهدید و ترس از سرزنش ، تکالیفش را انجام می دهد . شخصیت و همین طور سیستم عصبی ما تا حد زیادی به دوران کودکی ما بستگی دارد . خود کودک هرگز نباید مجبور به تفکر درباره ی سیستم اعصاب خودش باشد . این امر بر عهده ی کسانی است که مسئولیت تعلیم و تربیت او را بر دوش دارند .

در نهایت می توان گفت که مشکلات عصبی نتایج شرایط فیزیکی و روانی می باشند .  

مطب مشاوره و روانشناسی

تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ط2 

021-22711440

021-22710521